Ο στόχος μου στα ποιήματα είναι να πιάσω τον αναγνώστη σε μια ερωτική σχέση με τον ήχο, την ιστορία και την αίσθηση. ο ιστός που εκτείνεται ανάμεσα στους πόλους του λυρικού και της αφήγησης. Ψάχνω για εκπλήξεις, περιμένω να πεταχτούν έξω από το περιπλανώμενο, όπως τα ψάρια που σπάζουν την επιφάνεια του ποίηματος στις ρήξεις αντιπαραθέσεως και μεταφοράς. Διαβάζουμε τον κόσμο μέσα από το φακό του σώματος και προσπαθώ να οδηγήσω τις πείνες, τους θριάμβους, τις χαρές, τις ταλαιπωρίες, τις πληγές, ακόμα και τη φθορά του. Έτσι η ψυχή εξελίσσεται στο αλάτι της λέξης. Τα περισσότερα από τα ποιήματα που περιέχονται σε αυτό το ιστολόγιο ήρθαν σε με πριν από τις εικόνες, οι οποίες στη συνέχεια επιλέχτηκαν για να συμπληρώσουν το γράψιμο.

Γοτθική Ψυχή

Το σκοτάδι μέσα μας
μας τροφοδοτεί σταθερή
ο οδυνηρός θάνατος φωνάζει αυτό
μερικές φορές ο ήχος είναι τόσο πικρός
γλυκιά στα αυτιά μας όπως αργά
αιμορραγία κόκκινο-λευκό-μπλε ενώ
καλύπτονται από μαύρα
γοτθικά τατουάζ
Αλλά όπως κάνουν τα σιωπηλά ψέματα
θέλουμε να συνεχίσουμε να φωνάζουμε
σε αυτόν τον γοτθικό τατουάζ πόνο όπως εμείς
απλά προσπαθήστε να μας κρατήσετε
φωνάζει και πνίγεται από
μέσα από τη σκοτεινή μας σήψη
σπάζοντας σαρκώδη ψυχή όπως εμείς απλώς
να σβήνουν στη φωτιά κόλαση και θειάφι
Και όπως ο πόνος μέσα μας πρέπει να
σταματήστε, γιατί με σκοτώνει
και εσείς καθημερινά όπως θα ήθελα θα μπορούσα
απενεργοποιήστε τους εκκωφαντικούς ήχους
αυτά τα τατουάζ γοτθική σήψη
πόνους που γεμίζουν τα αυτιά μου και
ψυχή
Και καθώς ο πιο σκοτεινός ουρανός γεμίζει
με το κοίλο σατανικό
περιφραγμένο στην ψυχή πολλών αμαρτωλών
που έχει χάσει το δρόμο τους από το Θεό
Παντοδύναμη δικαιοσύνη αγάπη
το σκοτεινό φυλακισμένο καθαρτήριο
όπου ο Σατανάς συνεχίζει να καλεί
βγάλτε το όνομά μου και το όνομά σας
ανεβαίνουμε μέσα από τα βασανιστικά καμένα
μαύρη στάχτη από ό, τι ήταν κάποτε
εκτός από μας, όπως είμαστε οι χαμένοι
αμαρτωλοί της γοτθικής σήψης
καταστρέφοντας σαρκώδη ψυχή πολλών
πριν από χρόνια
Και καθώς όλοι συνεχίζουμε
αιμορραγία κόκκινο-λευκό-μπλε μέχρι να υπάρχει
δεν έμεινε τίποτα παρά ο χαμένος αμαρτωλός
τραγουδώντας σε εκείνο το σατανικό γοτθικό
σημείωμα, ενώ ο Σατανάς μας σκοτώνει α
εκατομμύρια φορές ξανά και ξανά
και πάλι επειδή λέει εμείς
κάθε φορά που κερδίζεις και τον Ιησού Χριστό
ποτέ δεν υπήρχε
Γιατί χτυπούμε
με αλυσίδες, μαστίγια με ξυράφι
λεπίδες που είναι κοφτερά ως μαχαίρια
στα άκρα τους όπως και αυτοί
τρυπήστε την ψυχή και τα σώματά μας
ενώ βρισκόμαστε βασανισμένοι να φύγουμε
είμαστε αβοήθητοι ενώ εμείς
κάνει μια τελευταία εξασθενημένη προσευχή
ζητήστε από τον Ιησού Χριστό να τελειώσει
τον πόνο μας όπως είμαστε
συσκευασμένα μέσα στους θαλάμους
της κόλασης με πτώση φωτιές καταιγίδες
που μας καίει μέχρι να γίνουμε
εντελώς μουνιασμένος στον πόνο
ενώ η διαρκής αναπνοή μας φεύγει
κέλυφος ενός σώματος πριν από εμάς
η γοτθική σήψη αποσυντίθεται χωρίς ψυχή
οι ψυχές γλιστρούν μακριά από όλους
και όλα όσα έκαναν
για μας
Και εμείς οι χαμένοι αμαρτωλοί του
σκοτεινή γοτθική σάπια σάπια
οι άψυχες ψυχές γλιστρούν μακριά
αυτό έχασε το σκληρό θρόνο αυτό
πρέπει να καθίσουμε καθώς πεθαίνουμε
μόνο χωρίς αγάπη από κανέναν